Larrasoaina

Heb ik goed geslapen ? Geen idee eigenlijk. In alle refugios gaat het licht uit om 22u. Veel te vroeg naar mijn zin, dus heb ik minstens een uur liggen woelen bovenaan in mijn stapelbed. Naast me lag een Italiaan nog wat te lezen met een petzl. Ik heb hem, voorkomend als ik ben, verwittigd dat hij best kon maken dat hij sliep, voor de kettingzaag van start zou gaan. Hij keek vanmorgen nog best vriendelijk ondanks het vroege uur waarop iedereen opstaat (5.30 à 6 u). Maar de kerel onderaan was wel al vertrokken.

De knieën en voeten waren OK vanmorgen. Alleen de kleine teentjes zijn twee keer hun normale afmeting door twee mooie blaren. Die heb ik helemaal ingepakt in compeed en dan ging het. Nochtans pijnlijk, omdat je bij de steile afdalingen met je hele gewicht  en het gewicht van je rugzak in je schoenen gaat hangen, zodat je tenen helemaal geperst worden in de voorkant van je schoenen.

Hele mooie wandeling gedaan vandaag, dwars door de bossen. Dit zijn nog echt oude bossen, dus buiten het pad kun je geen kant op. Verdwalen is onmogelijk. Zubiri (zie verslagje gisteren) is een inspiratieloos gat waar de volledige bevolking in een fabriek werkt die het mooie van de omgeving helemaal verstoort. No way dat ik daar zou blijven plakken. Koffietje gedronken en snel doorgewandeld naar Larrasoaina. Tot mijn verbazing was ik de eerste die zich daar aanmeldde in de albergue communal. Voor 6 euro een bed toegewezen gekregen en een frisse douche genomen. Dat was rond 1 uur. Ondertussen zijn er wat mensen bijgekomen, maar eigenlijk erg weinig. Een Canadees die ik gisteren al ontmoette, zei me dat een flinke hoop toch in Zubiri is blijven plakken en misschien na de siësta nog binnenkomt.

Brug in Zubiri: er onder door lopen
zou je behoeden voor hondsdolheid.

Hoe dan ook heb ik al wat afgeknabbeld van de trip morgen naar Pamplona. De weg erheen splitst in twee mogelijkheden : omhoog en omlaag of een stuk langs de rivier. Dat laatste is drie kilometer langer, maar is lekker plat en in de koelte van de bomen naast het water. Opgelet sponsors, ik ga voor de omweg ! Het is nauwelijks 15 kilometer tot Pamplona morgen, dus ik hoop er vroeg te zijn, de stad te bezoeken (de moeite volgens de gidsen) en dan de relatieve drukte te ontvluchten en verder te gaan. De dag erop is immers weer een flinke klim en daar kan ik dan al een stuk van doen.

Anyway, nu een fris glas, een bocadillo en op tijd gaan tukken. Morgen wel het bolletje insmeren want de zon was genadeloos vandaag.