Foncebadón

Montes de Leon in de verte

Prachtige wandelingen vandaag, eerst een twintigtal kilomeer langzaam stijgend tot Rabanal del Camino. Daar heb ik wat gegeten en dan besloot ik er nog een stukje bij te doen tot Foncebadón.

Dat is een onooglijk dorpje dat bij de laatste grote volkstelling in 1900 nog 200 inwoners had. Rond 1930 was dat aantal teruggevallen naar nul. Niemand dus. Het waait hier het hele jaar door (1500 m), de grond is rotsig en bedekt met een laag omhoogstekende leisteen, waarvan de uiteinden her en der met een droog geluid afknappen onder je zolen. Er wil niks groeien of bloeien en dus nadat ook de laatste geiten en koeien van pure ellende weggelopen zijn, zijn de resterende bewoners óf vertrokken, óf hier gestorven.

Ghost town

Ghost town Main street

 Pas toen het pelgrimsgebeuren in de jaren 90 van de vorige eeuw weer op gang begon te komen, vestigden zich enkele dapperen opnieuw in het compleet vervallen spookdorp. Maar ook nu zijn er maar een 15-tal mensen die hier echt wonen. Dat levert hallucinante beelden op van de ingezakte, bric-a-brac constructies langs de ene straat die dit dorp telt. Vandaag zijn er twee herbergen, een mini-dorpswinkeltje en een drietal door onzichtbare particulieren bewoonde huizen. Bij gebrek aan Wifi kan ik de foto´s vandaag niet doorsturen, ik ben al blij dat ik op één van de drie computers die er hier in het dorp zijn even mag typen en gebruik maken van de ongelooflijk trage verbinding. Wel een mooi zicht hier op de bergen er rond en de kale vlaktes achter me.

Morgen gaat het eerst nog een stukje hoger tot aan het Cruz de Fierro, dan gaat het 5 kilometer over de pas, om vervolgens als een rollercoaster naar beneden te denderen en te eindigen in het stadje Ponferrada en meteen ook de provincie Galicië.